Minachting einde uitgelegd: heeft het een meervoudig, alternatief of geheim einde

Scorn is een biopunk first-person, horror- en avonturenspel van Ebb Software. De actie van het spel speelt zich af in de diepste labyrinten van de metropool, waar de meest verschrikkelijke monsters, mensachtigen en wezens leven. Omdat de game geen conventioneel verhaal volgt, moet de speler alles voltooien. In tegenstelling tot de meeste games heeft Scorn niet eens een specifieke overlevering of plot. Het is niet verwonderlijk dat het kafkaëske en grillige einde verschillende spelers stomverbaasd achterliet. Maak je geen zorgen, bekijk onze gids die alles uitlegt over het Scorn-einde.

Heeft Contempt een meervoudig, alternatief of geheim einde?

Het antwoord op deze vraag is nee! Ze staan ​​niet in het Scorn-einde. Hoewel het einde nogal bizar en vaag is, hebben spelers veel te interpreteren. Minachting heeft geen essentiële kennis of context in de wereld. Dit kan sommige spelers zorgen baren omdat er niets wordt uitgelegd over wat er aan de hand is. Maar één ding is duidelijk: zijn corrupte vijandige wereld valt geleidelijk uiteen en sterft.

Disclaimer: er zijn enkele spoilers in de volgende gids, evenals onderwerpen die sommige lezers ongemakkelijk, angstig of angstig kunnen maken. Ga dus alleen door als u het niet erg vindt.

Wat is het verhaal (plot uitgelegd)

Scorn bevat twee stille humanoïde hoofdrolspelers. Over de eerste mensachtige gesproken, je staat voor de eerste puzzel waarin je een ei in de centrale kamer moet plaatsen. Dit geeft geboorte aan een ander misvormd mensachtig wezen. We gebruiken hun handen om het hek te openen en onderweg de sleutel te vinden. Vervolgens ga je naar een andere incubatiekamer en ga je verder met het bevruchten van de eieren met behulp van vliegende peulen. Maar als je dat doet, barst er een stroom witte vloeistof los, waardoor onze eerste hoofdrolspeler flauwvalt.

Nu ga je over naar het tweede hoofdpersonage. Wanneer een mensachtige uit een ei ontwaakt, wordt hij omringd door tonnen mensachtige lijken. Dit betekent dat het grootste deel van het leven in zijn omgeving is uitgestorven. Wanneer de tweede hoofdrolspeler de structuur van de Alien bereikt, springt het hagedisachtige wezen erop en hecht zich eraan. Omdat deze hagedis buitenaardse wapens en witte vloeistof als onze eerste hoofdrolspeler heeft, is het zeker een gemuteerde versie van onze eerste hoofdrolspeler. Dit is logisch, aangezien de meeste mensachtigen dergelijke gebeurtenissen niet meemaken in vergelijking met onze eerste held.

Geleidelijk aan wordt de gemuteerde hagedis een parasiet en jaagt hij op pas geboren mensachtigen. Naarmate je verder komt, zul je verschillende vijandige wezens en puzzels tegenkomen die je moet oplossen. Wanneer de parasiet wordt samengevoegd, neemt hij later in het spel uiteindelijk de volledige controle over de mensachtige over. Je handen worden de sleutel en het wapen om te overleven en je aan elke situatie aan te passen. Maar dit leidt tot een andere lastige situatie, omdat je de bovenste verdiepingen van de tempel niet kunt ontgrendelen om jezelf te scheiden. Als je verder gaat, kom je een anticonceptiemiddel tegen waarmee je het kunt scheiden. Maar de parasiet sterft niet en rent weg.

De tweede hoofdrolspeler bereikt dan de bovenste verdieping, waar hij naast de afgesloten troonzaal twee zwangere vrouwen ziet. Terwijl de tweede hoofdrolspeler zichzelf vastbindt aan een medisch apparaat in de hoop zichzelf te repareren, verwondt de mechanische dokter hem. Deze dokter snijdt de maag en het hoofd open en bevestigt hun hersenen aan de geest van de korf. Dit leidt tot het ontwaken van twee zwangere mensen. Je wisselt tussen hen om het laatste raadsel van Skorn op te lossen en de troonzaal te openen. Plots duwt een van de zwangere mensen de ander weg en pakt de tweede hoofdrolspeler op. Maar als hij het naar de troonzaal draagt, snijdt hij het ook continu door met het mes.

Nadat je door de deuropening bent gegaan, zie je de Void of Light. De hele vervormde status van mensachtigen leidt ons naar het pad van licht. Maar er is een wending. Hoewel het lijkt op het einde van deze verdomde wereld, is de parasiet (1e hoofdrolspeler) terug. De parasiet versmelt weer met de hoofdrolspeler die een zwangere vrouw verslindt. Deze vreselijke fusie resulteert in een pond vlees. Terwijl de twee mensachtigen constant samensmelten, zitten ze voor eeuwig vast in de wereld van de minachting.

Minachting einde en uitleg van onderwerpen

In de loop van de tijd kwamen er verschillende thema’s naar voren in Scorn, zoals dood, wedergeboorte, voortplanting, zwangerschap en meer. Naar mijn mening is dit een samenleving waarin vrouwen zijn uitgestorven. Met een voorliefde voor biomechanische apparatuur en eivormige peulen, wordt zijn wereld zeker bevolkt door mannen. En laten we beginnen met het feit dat er geen vrouwelijke personages in Scorn zijn. In een breder opzicht kan alle vooruitgang ook de blauwdruk zijn voor het HIVE-netwerk. Zodra je bij de troonzaal komt, zal de Biomechanic Doctor je weggooien als afval.

Als de tweede hoofdrolspeler sterft, wordt hij wakker als twee zwangere mensen. Voor mij was het als een constante desintegratie en transformatie in wedergeboorte. En ook het feit dat de meeste mensachtigen niet lang genoeg leven om te overleven, op een paar na. Maar uiteindelijk moeten de spelers alles op hun eigen manier interpreteren. Op de een of andere bizarre manier leek “Contempt” erg op de klassieker Eraserhead van David Lynch.

Lekker Kafkaiaans! Maar de hele betekenis leek erg duister en gevuld met absurditeit. Bijvoorbeeld de realiteit van de wereld waarin we leven. Denk je dat we niet zomaar een stipje zijn om over te praten? (sorry voor het filosoferen)

Dat is het voor het Scorn-einde.