Zweedse ingenieur maakt een accordeon van twee Commodore 64-computers

Eind oktober onthulde een Zweedse software-engineer, Linus Åkesson genaamd, een speelbare accordeon genaamd de ” Commodordion “, die hij samenstelde uit twee vintage Commodore 64-computers die met elkaar verbonden waren door floppy-diskbalgen. De demonstratie van de hack debuteerde in een 11 minuten durende YouTube-video, waarin Åkesson een ragtime-nummer van Scott Joplin speelde en de creatie van de tool gedetailleerd beschreef.

Åkesson, zelf een veelzijdig muzikant, kan de Commodordion in realtime bespelen, net als een echte accordeon. Hij speelt de melodie met zijn rechterhand op het ene C64-toetsenbord en bestuurt het akkoord van de ritme- en basloop (die hij vooraf kan opnemen met een schakelaar) met zijn linkerhand op het andere toetsenbord.

Zoals Åkesson in een bericht op zijn website schrijft, heeft Commodordion veel moeite gestoken in software-engineering en hardware- hacking om te bouwen. Het is gebaseerd op eerdere projecten (die volgens hem met opzet hiertoe hebben geleid) zoals Sixtyforgan (C64 met veergalm en chromatische accordeon-keymap) en Qwertuoso , een programma waarmee de beroemde C64 SID live kan worden gespeeld. geluidschip .

Dus hoe werkt Commodordion? Okesson heeft een speciale voeding aangesloten en wanneer hij het apparaat aanzet, starten beide Commodore 64-machines op (geen display vereist). Vervolgens downloadt hij naar elke machine speciale muzieksoftware die hij heeft geschreven vanaf een Commodore Datasette-emulatorbord.

Een op maat gemaakte mixerprintplaat combineert de audiosignalen van de twee apparaten en meet het ingangssignaal van de balg om het volumeniveau van het uitgangsgeluid te regelen. De balg, die bestaat uit vele 5,25″ flexibele schijven die in vorm zijn gesneden en gelijmd, laten lucht ontsnappen door een opening wanneer ze worden samengedrukt. Een microfoon die net achter dit gat is gemonteerd, zet de ruis die hij hoort om in een klankschaal die het uitgangsgeluid overeenkomstig manipuleert. De Commodordion zelf heeft geen luidsprekers, maar voert elektronisch geluid uit via een jack.

De Commodordion heeft één groot nadeel, schrijft Åkesson: ergonomie. Tijdens het spelen belast het apparaat zijn linkerpols, arm en schouder door de locatie van de toetsen aan de linkerkant van het instrument en het feit dat zijn linkerhand ook het gewicht van het apparaat moet dragen. “Het ondermijnt eerder het potentieel van de Commodordion als levensvatbaar muziekinstrument”, schrijft hij.

Voor een unieke zelfgemaakte hack klinkt de resulterende muziek, vooral wanneer Åkesson deze vakkundig speelt, als de perfecte soundtrack voor een pc-game uit de jaren 80. Dit is een 8-bits liefdesbrief aan een vervlogen tijdperk.