Razer BlackWidow V4 Pro review: meer dan genoeg knoppen, te veel software

Als je ooit meer knoppen op je toetsenbord hebt gewild, is de Razer BlackWidow V4 Pro misschien iets voor jou. Het breidt de volledige toetsenbordindeling uit met een kolom met macrotoetsen en drie niet-mechanische knoppen aan de linkerkant van het toetsenbord. Het toetsenbord heeft ook een volumeknop en een zogenaamde instelschijf waarmee je de invoer kunt draaien om de zoom te regelen, door een lange spreadsheet te bladeren of de penseelgrootte van Photoshop aan te passen.

Ondanks de gamingfocus van Razer past de BlackWidow V4 Pro goed in werkomgevingen met zijn extreem gelaagde programmeerbaarheid, solide maar onvolmaakt typen en USB-A pass-through-poort. Dim eenvoudig de RGB-achtergrondverlichting en ga aan de slag met complexe toetscombinaties; Je start veelgebruikte apps en websites met een druk op de knop en navigeert door programma’s met de wijzerplaat.

Maar veel van de beste functies van de BlackWidow V4 Pro vereisen dat de Razer Synapse-app open blijft, en hoewel dit geen nieuwe klacht is, benadrukt de introductie van de multifunctionele schijf deze beperking scherp.

Heb je genoeg sleutels?

De BlackWidow V4 Pro wordt aangekondigd als een gaming-toetsenbord, maar ik heb er uren aan besteed. De handigste functie van het toetsenbord zijn extra programmeerbare toetsen. De macrobank met 5 toetsen is niet te vergelijken met die met 18 toetsen op de Corsair K95 uit 2014, maar hij heeft nog steeds alle toetsen die ik nodig heb van een werkend toetsenbord, inclusief mijn favoriete numerieke toetsenblok en nog een paar meer.

De lay-out heeft een groot potentieel voor gevorderde gebruikers. Ik plaatste vaak macro’s in de functiebalk, maar door de extra toetsen van de BlackWidow V4 Pro had ik die niet nodig. Ik heb de bonussleutelbank voor alles gebruikt, van het starten van veelgebruikte programma’s tot het snel typen van lange regels tekst of het manipuleren van Photoshop-lagen. Het ingebouwde geheugen (met vijf profielen) en de mogelijkheid om sneltoetsen te associëren met specifieke toepassingen, gaven me tal van opties om het bord aan te passen aan het specifieke soort werk dat ik deed.

De drie macrotoetsen aan de zijkant worden echter niet zo vaak gebruikt. Ze zijn niet zichtbaar vanuit een typische zittende positie, dus u moet uw handen van de hoofdrijen van het toetsenbord halen en eraan voelen om erachter te komen welke van de knoppen u gaat indrukken.

Ik had ook de neiging om per ongeluk op de zijknoppen te drukken. Ik stel het toetsenbord meestal in terwijl ik werk, en als ik het toetsenbord aan de linkerkant optil (mijn hoofdkant, aangezien mijn rechterhand meestal de muis vasthoudt), druk ik op een van de zijknoppen. Ik zou dit kunnen omzeilen door de zijtoetsen te programmeren om niets te doen, maar dat is zonde van de toetsen. Ik heb liever de “M6”-toets in de macrokolom, zoals de Corsair K100 en K95 en Logitech G613 , dan die niet-mechanische zijstukken.

Een volledige set programmeerbare mediatoetsen maakt de lay-out compleet, maar hun legenda’s zijn moeilijk te lezen vanwege hun glanzende ontwerp en donkergrijs op zwarte stijl. Ik hou ook niet van de speciale mute-knoppen, vooral niet als de game een volumeregeling heeft. Een volumewiel dat het geluid kan aanpassen en dempen (door er bijvoorbeeld op te drukken) lijkt intuïtiever en bespaart ruimte.