Ter verdediging van vervelende stickers die op pc verschijnen en waarom ik ze voor mijn Mac kan krijgen

Bekentenis: ik ben dol op de kleine CPU-stickers die computers hebben. Geen enorme billboards die schreeuwen over meerdere laptopfuncties en steevast een enorme rechthoek van kleverige resten achterlaten op de polssteun wanneer je ze probeert uit te doen. Ik ben niet zo raar. Maar ik ben dol op de kleine, soms holografische berichten over de CPU (en soms de GPU) in je pc.

Als je mijn verdriet deelt, heb ik onlangs de ontwerpen van Vinot Raghunathan ontdekt die deze holografische stickers nabootsen voor processors uit de M1- en M2-serie in Apple Silicon Macs. Verkrijgbaar voor $ 7 per stuk (of $ 16 voor drie), de stickers voor elke processor hebben een ander holografisch kleurenpalet .

Het kan degenen onder u die die kleine advertenties van uw computers halen, afschrikken zodra u ze krijgt, maar wij stickerliefhebbers zijn niet de enige. Raghunathan heeft honderden Apple Silicon-stickers verkocht – meer dan 450 alleen al voor de M1 Pro-versie – en er is een bloeiende aftermarket op eBay voor stickers voor nieuwe en oude Intel- en AMD- processorbehuizingen, Windows-versies, GeForce- en Radeon-GPU’s en meer. andere componenten behalve. Sommige mensen lijken het leuk te vinden om van buitenaf te zien wat er in de computer zit.

Ter verdediging van de processorsticker

Waarom vind ik deze kleine labels leuk als de meeste mensen ze negeren of afzetten? Ze waren oorspronkelijk bedoeld als een win-winactie voor Intel- en pc-fabrikanten , waardoor de merkbekendheid van Intel werd vergroot en de marketingkosten gedeeltelijk werden gesubsidieerd voor bedrijven die ermee instemden. (Deze subsidies zijn in de loop der jaren het onderwerp geweest van meer dan één Intel- rechtszaak .)

Sommigen van hen zijn functioneel. Ik zit al een paar jaar in de IT, waar ik ben ingeschakeld om meerdere generaties van dezelfde zakelijke pc’s op één dag op te lossen, en de CPU-stickers kunnen een vroege en korte indicatie zijn van hoe oud een systeem is. en waartoe het in staat was. Ze vervullen dezelfde functie op de computers van vrienden en familie, aan wie ik nog steeds gratis maar meestal waardevolle IT-diensten lever.

Maar het is ook een vleugje nostalgie naar de pc-markt van 25 jaar geleden, toen processorsnelheden in een hoger tempo veranderden en verbeterden. Voor degenen onder ons die het hebben moeten doen met handgereedschap, gebruikte onderdelen en goedkope beige dozen, zou het kleine embleem op de processorbehuizing een indicatie kunnen zijn dat we iets nieuws gebruikten in plaats van iets ouds. Was de Celeron-sticker op de voorkant van een goedkope eMachines-doos objectief interessant? Niet voor de meeste mensen. Maar als de computer die hij verving een oude gebruikte 486 was die nauwelijks verbinding kon maken met AOL, dan was dat een symbool van moderniteit.

Stickers kunnen ook gaan over pronken of zichzelf uitdrukken (op een vreemde, niet zo gezonde manier waarop mensen de dingen die ze kopen kunnen zien als een verlengstuk van de dingen die ze waarderen). Ik bouwde mijn eerste pc helemaal opnieuw in de zomer van 2005, op het hoogtepunt van de oorlog tussen de Pentium 4 en Athlon 64, en het plakken van deze kleine Athlon-sticker op de buitenkant van mijn goedkope pc-behuizing van acrylglas leek een manier om mijn technische kennis uit te drukken en om mijn steun aan David AMD vs. Intel’s Goliath te betuigen.

Ik ben deze fandom al gepasseerd, maar ik hou nog steeds van kleine stickers. Ik heb een paar pc-behuizingen die bij me zijn sinds een paar CPU-upgrades en ik verwijder graag de oude stickers en plak ze ergens onopvallend in de behuizing. Degene aan de buitenkant vertegenwoordigt de computer op dit moment; die erin zijn een verslag van wat de pc was, zoals stempels op een oud paspoort.

Dit alles lijkt misschien volkomen vreemd voor oude Mac-gebruikers die nooit echt de Windows-pc-wereld hebben bezeten of erom hebben gegeven. PowerPC Mac-modellen in het midden van de jaren 90 nadat Jobs, voorafgaand aan het interregnum van Jobs, kwamen met “PowerPC” op hun hoesjes gestempeld , maar dit stopte toen Jony Quince-tijdperk modellen zoals de iMac en de blauw-witte Power Mac G3 langs kwamen. 6 jaar overgestapt van PowerPC-chips naar Intel-chips . (Publiek en diplomatiek noemde hij de stickers ” overbodig ” omdat “iedereen weet dat we Intel-processors gebruiken”.)

En dat is oké. Ik vind het niet erg onaangeroerde computers zonder stickers. Maar voor stickerliefhebbers zoals ik zijn Apple Silicon Holographic Stickers een leuke erfenis en een manier om wat ouderwetse pc’s toe te voegen aan onze snelle en efficiënte Macs.