Ongeveer een kwart van de oceaanbodem is momenteel in kaart gebracht.

Ongeveer een kwart van de oceaanbodem is momenteel in kaart gebracht, maar er is nog een lange weg te gaan voordat 100% is bereikt.

Ongeveer 25% (23,4% om precies te zijn) van de zeebodem van de aarde is al in kaart gebracht dankzij een internationaal initiatief dat bekend staat als Seabed 2030. het bredere kader van de Verenigde Naties genaamd “Decade of the Ocean”.

Ongeveer een kwart van de oceaanbodem is momenteel in kaart gebracht.

Seabed 2030 hoopt tegen 2030 100% van de zeebodem in kaart te kunnen brengen, wat volgens onderzoekers mogelijk zal worden gemaakt door technologische vooruitgang en het verzamelen van reeds beschikbare gegevens. Vorig jaar voegde Seabed 2030 gegevens toe van bijna 10 miljoen vierkante kilometer, ongeveer de grootte van Europa, grotendeels via nieuw geopende archieven in plaats van per se in kaart te brengen.

Wetenschappers hopen dat het verzamelen van meer bathymetrische gegevens zal helpen om de klimaatverandering en onze inspanningen om de oceanen te redden beter te begrijpen. Het in kaart brengen van de zeebodem kan ook helpen bij het opsporen van tsunami’s en andere natuurrampen: “De geïntegreerde zeebodemkaart is het ontbrekende instrument waarmee we de belangrijkste milieuproblemen van onze tijd kunnen aanpakken, waaronder klimaatverandering en vervuiling van de zee. Dit zal ons in staat stellen de toekomst van de planeet te beschermen”, zei Mitsuyuki Unno, uitvoerend directeur van The Nippon Foundation, in een persbericht.

Maar 100% is nog ver weg.

Zoals de BBC opmerkt, bestonden de meeste gegevens die voor Seabed 2030 werden gebruikt al. De groep is sterk afhankelijk van overheids- en bedrijfsbijdragen, hoewel sommige van deze organisaties aarzelen om hun archieven volledig open te stellen uit angst voor het lekken van nationale of branchegeheimen.

Alle gegevens die Seabed 2030 verzamelt, zullen openbaar beschikbaar zijn op de website General Bathymetric Chart of the Oceans (GEBCO). Voorafgaand aan het project Zeebodem 2030 waren er zeer weinig directe meetgegevens beschikbaar. De meeste bathymetrische metingen worden alleen geëvalueerd met satelliethoogtemeters, wat een heel vaag idee geeft van de vorm van ons zeebodemoppervlak. Sommige wetenschappers zijn van mening dat de wereldwijde inspanning om het wrak van Malaysia Airlines-vlucht MH370 te vinden beter zou zijn als er nauwkeurigere methoden waren om de oceaanbodem in kaart te brengen.